Ήχοι του πόνου ...
μελαγχολία.
από θλίψη κράματος.
Παντού αιθάλη.
Οι Διαφραγματισμένες φλέβες λειτουργούν σαν αντλία
για το συριγμένο αίμα
Αναπνέουμε την ουσία
της απελπισίας
καθώς το μαύρο πίνει το αίμα μας
μέσα απο γραμμές σφαλμάτων
Πρέπει να αναγεννηθουμε πάλι.
εκ του μη όντως είς το είναι παραγαγείν
απο οστά και τέφρα.
Για να καψαλίσουμε την απόλυτη σκιά της φύσης μας.
Περνάμε στις πιο σκοτεινές τρύπες.
Με απαγορευμένους λόγους λυγίζουμε
Αυτή είναι η αδυναμία μας,
η αποτυχημένη μας δύναμη στα χέρια εκείνων
που καθημερινά μας θέλουν υποταγμένους.
Αναπνέουμε την στάχτη καίγοντας παρελθόν μας
Για να καταπιούμε ολόκληρη, την άρνηση του εγώ μας.
Ολοι οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ
έκλεψαν την θέλησή μας.
Μας μετέτρεψαν σε άβουλα όντα
σε μαριονέτες για την παράσταση του
κουκλοθεατρού τους.
Μην προσπαθείς να ξεφύγεις γιατί δεν έχεις να πας πουθενά
μας λένε.
καθημερινά κηλιδώνουν τα μυαλά μας.
Εξακολουθούμε να φοβόμαστε
τα φαντάσματα που μας βλέπουν,
ξέρουν τις σκέψεις μας, διαβάζουν τα μυαλά μας...
Copyright ® Evaggelos Iliopoulos
All Rights Reserved
