Στιγμογραφίες

δούναι και λαβείν

By 8:06 π.μ.
'Ενα όνειρο και μία άγνωστη άναρθρη κραυγή μένουν κενά από τη χημεία του χώματος άπληστα, άσηπτα στο στίγμα της βροχής . Το πρόσταγμα μιας αλλοπρόσαλλης στιγμής χαράζει από την αρχή ξανά τα σύμφωνα που διαχωρίζουν τον κόσμο μας από τη φωνή του δούναι και λαβε...

Ψάχνω εσένα...

By 8:28 π.μ.
Τα αστέρια ανοίγουν Ο δρόμος είναι ο χρόνος λύνω τους κάβους μνήμης στον καρδιακό μου κτύπο .. νιώθω την ώρα άφιξης νιώθω την μοίρα. Η προσγείωση θα είναι μια μαγική στιγμή. Έχω επιβιώσει από το πέρα το αόρατο τώρα μπορώ να πλησιάσω το αντισυμβαλλόμενο. Ψάχνω εσένα... μες στο πλήθος στη σιωπή των λίθων στον παφλασμό των κυμάτων. Στο μυαλό μου ο χρόνος περνά τόσο γρήγορα. Συντάσσομαι...

Δάκρυ το υγρό τηςΖωής

By 7:51 π.μ.
Η ψυχή μου επισκέφθηκε τη σοφίτα των αναμνήσεών μου. όνειρο ... χαλαρά στον αέρα σε τελειότητα άσεμνο σύντομο πυκνό ως νερό αναρρίχηση ζωών και ιδεών. Κάθε δακρυ που βγήκε απο τα μάτια μου και με αγκάλιασε αυτό το αλμυρόξινο υγρό της ζωής κάθε παλμός της καρδιάς μου με εκανε να συνειδητοποιήσω οτι οι θλίψεις στην ζωή μου βγαίνουν από το μυαλό σίγαση των ρευμάτων την αυγή. Στιγμές απο τα ξέφρενα...

Βρέχει...

By 7:49 π.μ.
Και η βροχή, αν και θλιβερή, φέρνει ελπίδα, όπως όλα που προέρχονται από τον ουρανό. Μια ελαφρά ελπίδα ότι όλα θα γίνουν καλύτερα. Και περιμένω ... Περιμένω στη βροχή, την ίδια φρέσκια αίσθηση της γης. Κάθε σταγόνα φέρνει ένα γράμμα και κάθε γράμμα ένα τραγούδι. Και τα τραγούδια είναι μνήμες Στους τοίχους της ψυχής μας, μνήμες ... Οι αόρατες φωτογραφίες τα γεγονότα και οι στίχοι,...

Τελειότητα και Αναγέννηση

By 7:47 π.μ.
Καθισμένος στη βεράντα μου κοίταξα στον ουρανό ... Δεν ακούω τον θόρυβο του ανέμου αλλά πάντα γνωρίζω τις βλάβες που προκαλεί. Τι αποστασιοποίηση είναι αυτή που μας ενσαρκώνει και μας κάνει όμηρους να μην ζούμε τις λεπτομέρειες; Η ανθεκτικότητα πρέπει να παρουσιαστεί και το καλό που μας περιβάλλει σιωπηλό και τέλειο. Αναζητήστε την ελαφρότητα όλων των καθημερινών Αμαρτιών και την ομορφιά...

Αγαπημενη μου ψυχή

By 6:01 π.μ.
Πάντοτε παρέμεινα σιωπηλός,αλλά η στάση της σιωπήςσήμαινε φρουρούμενα,συγκρατημένα συναισθήματα ... Όχι μόνο μια σιωπήαλλά ένα κοίλο μέροςστην καρδιά μουαπόθεσης ονείρων. Πηγή των επιθυμιών μου,λόγος για την ύπαρξή μου,διατηρώντας τα μυστικάτων συναισθημάτων μου. Μια καρδιάτόσο όμορφημε γοητείεςκαι μυστήριααλλά φυλακισμένη ... η παρανοϊκή ψευδαίσθησηενός κύκλου δημιουργίας. Αγαπημενη μου ψυχήσε...

Ο προθάλαμος των ονείρων

By 5:31 π.μ.
Στον αέρα, μόνο σιωπή πλανάται... ουτε φως δεν μπαίνει απο τα παράθυρα τα σκουριασμένα της ψυχής. Η μυρωδιά ήταν του χθες και οι ημέρες ήταν χωρίς ήλιο. Ένα άδειο κρεβάτι Ένα ρολόι χωρίς μπαταρία Κάποιες ρωγμές έμεναν στην οροφή στους τοίχους, παλιά πορτρέτα να θυμίζουν εσένα... Εκεί στον προθάλαμο των ονείρων μου στη μέση αυτής της αδρανούς σκηνής φυτεύω ακόμα λουλούδια...

Search