Βρέχει...

Και η βροχή,
αν και θλιβερή,
φέρνει ελπίδα,
όπως όλα
που προέρχονται
από τον ουρανό.
Μια ελαφρά ελπίδα
ότι όλα θα γίνουν καλύτερα.
Και περιμένω ...

Περιμένω στη βροχή,
την ίδια φρέσκια
αίσθηση της γης.
Κάθε σταγόνα φέρνει
ένα γράμμα
και κάθε γράμμα
ένα τραγούδι.
Και τα τραγούδια είναι
μνήμες
Στους τοίχους της ψυχής μας,
μνήμες ...

Οι αόρατες φωτογραφίες
τα γεγονότα και οι στίχοι,
δεν αισθάνονται ποτέ,
παρατηρούνται μόνο
με την
μέγιστη ανθεκτικότητα.

Γυρω μου βρέχει...
Και αυτό αφυπνίζει
την καρδιά μου
για να δω ότι είμαι
μια θεϊκή εξίσωση,
που δεν ξεδιπλώθηκε ποτέ,
λίγο κατανοητή,
αλλά αιώνια
γεμάτη αγάπη.

Copyright ® Evaggelos Iliopoulos
All Rights Reserved